Dag lieve Yvonne

Half november ontvingen wij het droevige bericht dat ons zangmaatje Yvonne Kramer was overleden. We wensen haar partner Kees en haar familie en vrienden heel veel sterkte met dit grote verlies. Ook wij missen haar enorm. In gedachten blijft ze altijd bij ons.

Meer dan twintig jaar was Yvonne lid van Close-Up. Die vrouw met die donkere krullen, met zoveel talenten: een zangeres, krachtig en breekbaar tegelijk. In 2009 was ze er al een tijdje uit vanwege haar gezondheid, maar gelukkig lukte het weer om terug te komen.

Yvonne had veel gevoel voor regie. Ze sloop over het podium als Pink Panther en in haar eentje kon ze onze show naar een hoger niveau tillen. Haar spelkwaliteiten kwamen ook altijd tot uiting op onze bonte avonden tijdens de jaarlijkse studieweekenden. Weken van tevoren maakten wij ons al enthousiast over de cabaret act die Yvonne zou gaan doen. Maar nee, beloofde ze ons, dit jaar deed ze echt niks. Tijdens het studieweekend probeerden wij haar nog over te halen.
“Ah toe Yvon, het is altijd zo leuk!”
“Nee, ik heb niks. Ik kon niks bedenken.”
”Echt niet?”
”Nou ja, ik heb wel wat opgeschreven..”
”Ja, zie je!”
“Maar het is echt niks. Ik doe het niet.”
En dan kwam ze op de Bonte Avond oplopen met een koffer met attributen. Zich verexcuserend dat het niet echt wat was. En het was natuurlijk weer hilarisch. Hoe Yvonne met woorden was, zó sterk. Een echte cabaretière en wij huilend van het lachen als haar publiek.

De laatste jaren kon ze er steeds minder bij zijn. Waar het kon, betrad ze de repetities met handwarmers en dikke vesten. En dan nog blauwe vingers. Het lukte niet altijd meer om mee te zingen, maar ze bleef altijd deel van onze groep.

Lieve Yvonne, we missen je ontzettend. Bij de eerstvolgende regendruppels denken wij dat jij daarboven Bonte Avond hebt en dat ze huilen van het lachen.